LDES یا منابع ذخیره انرژی طولانی مدت (LDES) به ویژه با مدت زمان 4 تا 16 ساعت جهت کمک به افزایش پایداری تولید توان در شبکه های تولید مخصوصا در نیروگاههای سبز مبحثی است که مورد توجه مالکین نیروگاه سبز قرار گرفته است. در این مقاله بیشتر در مورد این تکنولوژی در نیروگاه های سبز خواهیم پرداخت.

فن‌آوری‌های LDES همراه با انرژی‌های تجدیدپذیر، گزینه‌ای مناسب، مقرون‌به‌صرفه و قابل اجرا برای کربن‌زدایی صنعتی هستند، زیرا ناظران این فناوری‌ها را «راه‌حل ساده‌ای برای انتشار گازهای گلخانه‌ای صنعتی» می‌دانند.

چهار فرمت مختلف برای تولید LDES شامل روش مکانیکی ، روش حرارتی ، شیمایی و الکتروشیمایی ابداع و پیاده سازی میگردد که ظرفیت هر یک از روش ها و زمان تحویل دهی انرژی هر کدام در جدول زیر نشان داده شده است.

در حال حاضر، سیستم های ذخیره سازی مکانیکی رایج ترین در سراسر جهان هستند. به عنوان مثال، انرژی آبی پمپ شده روی زمین، در حال حاضر 96 درصد از کل ذخیره سازی انرژی در مقیاس شهری را در ایالات متحده تشکیل می دهد.

از سوی دیگر، یک سیستم شیمیایی تبدیل برق- گاز -برق، که معمولاً الکتریسیته را به گاز هیدروژن و دوباره به برق تبدیل می‌کند، بالاترین مدت ذخیره‌سازی را تا 1000 ساعت فراهم می‌کند.

با این اوصاف، نیازهای ذخیره سازی و ملاحظات مکانی متفاوتی در سراسر شبکه های الکتریکی وجود دارد. با توجه به طیف متنوع گزینه های موجود، راه حل های مناسبی برای تکمیل انرژی های تجدید پذیر و کمک به کربن زدایی و توسعه نیروگاه های سبز یافت می شود.